onderaan de bladzij sta ik
slechts een letter te zijn
weggeschreven
met langzaam onzichtbaar wordende inkt
als een vergeten voetnoot
bij een misplaatste kanttekening
als een inderhaast
en halfbewust gezette
kribbel die je zo soms zet
als je aan iemand anders denkt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Dit is echt supermooi!
Bedankt. Ik wou alleen maar dat het niet waar was.
Inderdaad een zoveelste parel.
Alweer een bewijs dat ellende de creativiteit bevordert.
En waarom niet nog een nummertje van The Smiths:
Last night I dreamt
That somebody loved me
No hope, no harm
Just another false alarm
Last night I felt
Real arms around me
No hope, no harm
Just another false alarm
So, tell me how long
Before the last one ?
And tell me how long
Before the right one ?
The story is old - I Know
But it goes on
The story is old - I Know
But it goes on
Oh, goes on
And on
Oh, goes on
And on
Een reactie posten