als ik dan terugdenk aan de dromen
die ik droomde toen ik klein was
waarin ik bergbeklimmer was en
de hoogste bergen temde
of alle zeeën overzwom
omdat ik op weg was naar
och naar God-weet-waar
en niemand niemand niemand niemand
hield me tegen
dan wou ik dat het weer vroeger was
en winter en dat ik ergens anders was
maar dagen die voorbij zijn
die komen nooit meer teruggekropen
net als ik zijn ze weg
maar niets wijzer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Grote dromen: ik ken er geen enkele die niet bij het krieken van de morgen eindigt. Meer van dat.
Ach, was ik maar weer acht.
Toen ik nog niet verder dacht en Sinterklaas nog heilig was.
Een reactie posten