nevel

rest bestaat niet meer
dan enkel wrok en spijt

ik ben ziek en ziekte tegelijk

omringd door banale woorden
gebraakt door holle tongen

vervuld van reine afschuw
val ik hees en rusteloos

als ijsregen

smeltende plannen
en leiden tot niets

geen licht zelfs geen tunnel

mijn nevel vriest aan