Het leven kan soms rare wendingen nemen en af en toe, heel af en toe, zijn nieuwe mensen best de moeite waard. Ik voel weer en ik denk dat het allemaal wel in orde komt. Zou het de lente kunnen zijn die ons tot spreken dwingt? De lente die ons hart ten fluister legt? Zou het kunnen? Misschien is het dat wel. Wat een nieuw en leuk gevoel.
-------
dat je bij mij bent
dat je naast me zit
en voor de rest,
voor de rest
alleen maar zwijgen
-------
Lang geleden dat ik nog eens wat getekend heb eigenlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Inderdaad, leve de lente.
Er komen opeens weer fijne gevoelens boven.
Leve de lente... ja, misschien dit jaar wel eens :)
Laat de lente leven, want
uit de dromen van de lente
wordt in de herfst jam gemaakt
With heat to melt these frozen tears and /
burned with reasons as to carry on.
Dat het maar voor ons allen moge gelden.
Een reactie posten