als een klaterende ijsval
als een stijf bevroren vogel
duikend naar de diepsten van
de stilstaande rivier van
zijn eigen zwarte ziel
als een krater als een snelweg
als een stukgeslagen elpee die
op voorhand al bekrast was
heb ik in al mijn wijsheid
de toegang ontzegd
aan hun opengesperde blikken
vol afgunst en nijd en toch
ook liefde
als ze weten zouden
wat dat betekenen kunnen zou
maar ze hebben geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
geen idee
absoluut geen idee
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten